Tuesday, October 22, 2013

സ്നേഹത്തിന്‍റെ കാളിന്ദി

വാര്‍ദ്ധക്യത്തിനു ഒരു മണമുണ്ട്,
ഉണങ്ങിയ തൊലിയുടെ മരവിച്ച ഗന്ധം.
ചിലപ്പോള്‍ കുഴിഞ്ഞിറങ്ങിയ കണ്ണുകളില്‍
ഒരു കടല്‍ കാണാം, എത്രയോ ആഴത്തില്‍
നീന്തി തുടിയ്ക്കാനാകുന്ന ഒരു കടല്‍
ഇളം പച്ച നിറത്തില്‍ കൃഷ്ണമണികള്‍
ഭൂതകാലത്തിന്‍റെ അടയാളപ്പെടുത്തലെന്ന് തോന്നും.
വരണ്ട ജരയുടെ ഭാരം നെറ്റി കടന്ന്
കഴുത്തിലേയ്ക്കിറങ്ങുമ്പോള്‍ അസ്ഥികള്‍ക്ക് തേയ്മാനം
ചുളിഞ്ഞ കൈവിരലുകളില്‍ ഒറ്റ രൂപാ നാണയം മുറുകെ പിടിച്ച് അടഞ്ഞ ശ്രീകോവിലിനെ നോക്കി വാര്‍ദ്ധക്യം വിലപിക്കുന്നു,
"ഈ ഭൂമിയുടെ വാര്‍ദ്ധക്യം ഞാനേറ്റെടുക്കാം
എന്‍റെ വാത്സല്യത്തിനു മുകളില്‍ ജരപടരരുതേ........!!!"
അടഞ്ഞ വാതിലിനപ്പുറമിരുന്ന് ഒരുണ്ണി കരയുന്നു,
പെറ്റമ്മ നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു പൊന്നുണ്ണി.
ഉണ്ണി വിളിയില്‍ ജരബാധിച്ച ചെവികള്‍
ഉലഞ്ഞ്, തെളിഞ്ഞ് പിന്നെ ഒരു കാളിന്ദിയായി...
അപൂര്‍ണമായ സ്നേഹത്തിന്‍റെ കാളിന്ദി

No comments:

Post a Comment